home

De uitslag van het Referendum over de parkeervisie in Amersfoort is een ondubbelzinnig NEE geworden. Hiervoor zijn drie redenen op te noemen. Allereerst is er niet alleen een meerderheid van NEE stemmers bij de kiezers die gekozen hebben (opkomst), maar ook als dit wordt vergeleken met het totale aantal mogelijke kiezers van Amersoort (aantal uitgegeven kiespassen). Ten tweede omdat op alle stembureaus (100) in Amersfoort het aantal NEE stemmers groter is dan het aantal JA stemmers, en ten derde omdat ook onder de stemmers op de collegepartijen een groot aantal NEE gestemd heeft. Vanuit verkiezingsoogpunt (gebaseerd op beschikbare data) is er dus geen argument te verzinnen om de uitslag in twijfel te trekken of te nuanceren.

Op 22 november kunnen inwoners van Amersfoort zich in een (raadgevend) referendum uitspreken over een nieuw parkeerbeleid dat door het stadsbestuur wordt voorgesteld. Het onderwerp kan vanuit verschillende invalshoeken worden bekeken (autobezit, leefbaarheid, klimaat, ongelijkheid) en is bovendien eerder een visie dan een uitgewerkt plan. Daarom is de ogenschijnlijk eenvoudige vraag "Vind je dit nieuwe parkeerbeleid een goed idee voor de stad?" niet zo makkelijk te beantwoorden. De Stadsbron maakte een beslisboom.

 AmersfoortPanel biedt geen antwoord op alle vragen. 

De burgers hebben behoefte aan informatie over de gevolgen van de parkeervisie. Maar ook het college en de raad willen inzicht in de argumenten om voor of tegen te stemmen, om daarmee het raadsvoorstel aan te passen via moties en/of amendementen. Daarvoor wordt het AmersfoortPanel ingezet, een digitale enquête onder 5000 inwoners. Maar krijg je met dit AmersfoortPanel wel een helder inzicht in de beweegredenen van alle inwoners? Het antwoord is nee, het AmersfoortPanel omvat maar een deel van de Amersfoortse inwoners, en juist bij een beladen onderwerp zoals de parkeervisie kan dit een verkeerd beeld opleveren.

Een VVE opzadelen met deelauto’s?

 Dat mag helemaal niet!

In de raadsvergadering van 7 november 2023 is een motie van GroenLinks, Partij voor de Dieren, D66, en PvdA aangenomen waarin gevraagd wordt om een reductie van 50% op de parkeereis als uitgangspunt te nemen door toepassing van deelmobiliteit. Door deze motie wordt het mogelijk om het aantal parkeerplaatsen te verlagen naar 0,2 per wooneenheid. Uit de beantwoording van de schriftelijke vragen op dit onderwerp wordt duidelijk dat dit mogelijk gemaakt moet worden door de inzet van de VvE bij het beheer van deelauto’s en dat iedere bewoner daaraan moet meebetalen, ongeacht of deze er gebruik van maakt of niet. Maar mag dit? Het antwoord van juristen in dienst van ondersteuners (o.a. VvE Belang, Nederland VvE) is duidelijk: het mag niet!

De combinatie van parkeerperikelen en onhandig manoeuvreren van de gemeente deden zich ook in het verleden voor. Het vrachtvervoer was enige tijd een hoofdpijndossier. Gemeente Amersfoort wilde het parkeren van grote vrachtwagens reguleren. De voornemens liepen (aanvankelijk) vast in een stroom bezwaarschriften, maar vooral in de eigen stroperigheid.

Referendum in Amersfoort 

De symbolische messen worden geslepen. Voor- en tegenstanders van de parkeervisie proberen met een communicatiecampagne de burgers te overtuigen. Dit is de tweede keer in 25 jaar. Leeft een referendum dan niet in Amersfoort? Wie de (digitale) archieven er op na slaat komt tot een andere conclusie. Amersfoort stond zelfs twee keer op het punt een referendum te starten. De Stadsbron deed onderzoek.

Wat ooit een schoolplein was bij de Bilalschool aan de Leusderweg veranderde eerder dit jaar in een archeologisch opgravingsterrein. Leuk detail: daarbij mochten voor het eerst ook ‘gewone’ Amersfoorters helpen. “Een groot succes”, zegt Maarten van Dijk, van Archeologisch Centrum Amersfoort. De opgravingen zijn inmiddels afgerond.

Op 22 november wordt voor de tweede keer in Amersfoort een referendum over een lokale aangelegenheid gehouden: over het parkeerbeleid. Een pietluttig onderwerp? Dat vonden velen van het eerste referendum over de zondagopenstelling van de winkels ook. En bovendien veel te duur. Een terugblik naar de zomer van 1995.

Extra bezuinigingen op Programma Sociaal door nieuw stadhuis?

Wat hier boven staat als een vraag, kan zomaar werkelijkheid worden. Aanleiding om deze vraag te stellen is de meerjarenbegroting van de gemeente, met daarbij de boodschap dat Amersfoort -evenals vele andere gemeenten- afstevent op een tekort in de komende jaren. Dit betekent wat voor alle plannen van het college, maar met name ook voor de nieuwbouwplannen van het huis van de stad (nieuwe stadhuis), omdat hierbij een financieringsconstructie gekozen is die gebruik maakt van het Programma Sociaal. Er is nog niets in beton gegoten, maar uitgaande van de economische voorspellingen en de voorspelde tekorten bij de overheid op landelijk niveau, is een bezuiniging op de gemeentelijke inkomsten (via het Gemeentefonds) een logische redenering. Wat doet dit dan met de gekozen financieringsconstructie van het stadhuis?

Op donderdagavond 21 september was er weer een Hoef Café. Dit is een bijeenkomst die een aantal keren per jaar wordt georganiseerd om geïnteresseerden bij te praten over de laatste ontwikkelingen in het Hoefkwartier. Nu niet over de gebouwen of de wegen en het parkeren, maar over de groene vormgeving.

Mag een wethouder een beetje jokken?

Dit was de onderliggende vraag in de avondvergadering van de Commissie Omgeving van 22 augustus 2023. In de avondvergadering ging vooral wethouder Dijksterhuis in gesprek met de raadsleden in deze commissie over een tweetal onderwerpen: Bestemmingsplan en omgevingsvergunning voor woongebouw ‘Sam’ en de kaderstellende notitie Rossinistraat 7. Bij beide onderwerpen hadden sommige leden van de commissie moeite met de presentatie van de waarheid. Dit leidde tot de merkwaardige opmerking van de wethouder dat raadsvoorstellen e.d. best een enthousiasmerend karakter mogen hebben om de raad over de streep te trekken. Maar waar houdt enthousiasmeren op en begint de onwaarheid?

Zoals er tegenwoordig een onderstroom van ongenoegen is die zich vooral op de overheid richt, zo bestonden er vroeger ook dergelijke onderhuidse gevoelens die af en toe tot uitbarsting kwamen. Dat ongenoegen richtte zich onder andere op de werkgever. Ook in Amersfoort was het niet altijd pais en vree achter de fabriekspoorten. In dit zeer uitgebreide artikel wordt een tipje van de sluier opgelicht over de arbeidsverhoudingen bij de sigarenfabriek van Spaan en Bertram aan de Coninckstraat, met alle gevolgen van dien.

Nu de raad formeel besloten heeft dat er een referendum komt, is natuurlijk de volgende vraag: ”Wat kost dat? En wie gaat dat betalen?” Het antwoord op de laatste vraag is makkelijk te geven; wij, burgers van Amersfoort, betalen uiteindelijk deze kosten. Hoe hoog de kosten zijn, hangt af van de berekeningsmethode; wat neem je allemaal mee in de berekeningen? Volgens opgave van het college is in ieder geval 235.000 euro nodig voor het organiseren van de stemming, tellen, voorlichting en budget voor de voor- en tegenstanders. Met deze kosten zou het extra budget voor de Sinterklaasintochten voor lange tijd betaalbaar zijn. Ten opzichte van een eerdere raming vallen deze directe kosten wel veel lager uit. Maar er is meer!

Na meer dan 23 jaar stopt oprichter Ron Jagers als organisator bij de stichting Stadsgalerij.

Bij de opening van de jubileumeditie van Blauwdruk puilde Kunsthal KAdE uit van het zeer diverse werk dat lokaal talent te bieden heeft en van het publiek dat daarvoor op de been kwam.