Index for tag: analyse

Polarisatie, participatie, politiek. personeel, en parkeren.

Polarisatie is het woord van 2024. Voor burgermeester Bolsius reden om er zowel in de laatste raadsvergadering in 2024, als op de nieuwjaarsbijeenkomst van 2025 aandacht aan te besteden. Maar hoe is het met de polarisatie in Amersfoort gesteld? De Stadsbron analyseert de polarisatie tussen burger en lokale politiek.

Is 'diftar' een bezuinigingsoptie? 

De gemeente Amersfoort staat voor grote bezuinigingen. De voorstellen daarvoor zijn opgenomen in de kadernota, waarin het college aangeeft hoe zij de bezuinigingen ( in grote lijnen) wil uitvoeren. Deze kadernota 2025-2028 met daarin de voorgenomen bezuinigingsvoorstellen staat op de agenda voor behandeling in de raad. Een van die voorstellen is het invoeren van Diftar, een nieuw systeem voor afvalophalen. Dit systeem moet leiden tot minder afvalstoffen en lagere kosten per huishouden. Door deze verlaging in kosten te compenseren door verhoging van de OZB, levert dit extra baten op voor de gemeente waardoor er minder bezuinigd hoeft te worden. Maar klopt deze gedachte?

 Europese Verkiezingen 

Op 6 juni 2024 zijn de Europese verkiezingen geweest. Tijd om te analyseren hoe Amersfoort dit heeft gedaan. Zijn de resultaten vergelijkbaar met de andere gemeenten van ongeveer gelijke grootte (benchmark) en zijn er verschillen op wijkniveau waar te nemen? De Stadsbron deed onderzoek. Amersfoort is een gemeente waar GroenLinks/ Partij van de Arbeid een ruime meerderheid heeft behaald.

In de laatste raadsvergadering van 2023 staan oppositie- en coalitiepartijen lijnrecht tegenover elkaar. Met allerlei argumenten en beweringen probeert men het eigen gelijk over het voetlicht te krijgen. Maar kloppen al deze argumenten en beweringen wel? De Stadsbron doet onderzoek en komt tot de constatering dat raadsleden soms erg creatief met de waarheid omgaan. Nu deel 2. 

In de laatste raadsvergadering van 2023 staan oppositie- en coalitiepartijen lijnrecht tegenover elkaar. Met allerlei argumenten en beweringen probeert men het eigen gelijk over het voetlicht te krijgen. Maar kloppen al deze argumenten en beweringen wel? De Stadsbron doet onderzoek en komt tot de constatering dat raadsleden soms erg creatief met de waarheid omgaan.

Nu de raad formeel besloten heeft dat er een referendum komt, is natuurlijk de volgende vraag: ”Wat kost dat? En wie gaat dat betalen?” Het antwoord op de laatste vraag is makkelijk te geven; wij, burgers van Amersfoort, betalen uiteindelijk deze kosten. Hoe hoog de kosten zijn, hangt af van de berekeningsmethode; wat neem je allemaal mee in de berekeningen? Volgens opgave van het college is in ieder geval 235.000 euro nodig voor het organiseren van de stemming, tellen, voorlichting en budget voor de voor- en tegenstanders. Met deze kosten zou het extra budget voor de Sinterklaasintochten voor lange tijd betaalbaar zijn. Ten opzichte van een eerdere raming vallen deze directe kosten wel veel lager uit. Maar er is meer!

Hoe hebben de verschillende partijen het afgelopen jaar gestemd in de raad? Was er sprake van een echte oppositie of heeft deze coalitie weinig te duchten van felle tegenstand? Het laatste lijkt meer het geval. Stan Iking deed onderzoek.

Gisteren kwam de Amersfoortse rekenkamer met een rapport over de aanpak van ondermijning door de gemeente Amersfoort. Een van de hoofdconclusies is dat de raad terughoudend is in zijn kaderstellende en controlerende rol. Maar heeft de raad wel voldoende tijd en capaciteit om dit te doen. Afgelopen maand sprak de raad over de noodzaak tot extra fractieondersteuning. Maar er is nog geen consensus.

Ruim honderd jaar geleden kregen de inwoners van de gemeente Amersfoort natte voeten door de watersnoodramp van 1916. Maar dit dreigt opnieuw te gebeuren. Ditmaal door de verwachte klimaatveranderingen die naast extreme regenval ook hittestress kunnen veroorzaken. Wethouder van Lammeren wil dit voorkomen door meer groen bij woningen aan te brengen. Maar wat betekent dit voor de bestaande nieuwbouwplannen?

Inwoners van Amersfoort moeten ook werken. De gemeente probeert dit te faciliteren door de bedrijvigheid (aantal arbeidsplaatsen) binnen de eigen gemeentegrenzen mee te laten groeien met de bevolking. Daarvoor is de woon-werkbalans bedacht: een getal dat de verhouding tussen het aantal arbeidsplaatsen en de bevolking aangeeft. Alleen, de eisen die de gemeente Amersfoort aan deze woon-werkbalans stelt zijn zo hoog dat dit om extra bedrijventerreinen vraagt die er niet zijn. Minder hoge eisen aan deze woon-werkbalans zouden het mogelijk maken om binnen de gestelde ruimtelijke kaders te blijven, waardoor er meer ruimte ontstaat voor andere bestemmingen zoals wonen, groen of recreëren.

Wonen is een grondrecht. Dat recht staat al een tijd onder druk door een groot tekort aan allerlei woningen en dus is bouwen, bouwen en nog eens bouwen het devies van zo ongeveer elke gemeente in Nederland. Ook Amersfoort probeert op allerlei manieren extra woningen te creëren. Maar hoe gaan die bouwprocessen eigenlijk? Wie bepaalt wanneer er waar gebouwd gaat worden en hoe het plan eruit komt te zien voor hoeveel mensen en wat voor soort mensen? Met andere woorden: Wie ordent de ruimte in Amersfoort?

Wijken en buurten veranderen door de tijd heen. Bewust, door beleid van de gemeente, en onbewust, door de markt van vraag en aanbod. Soms verandert hierdoor de populatie in een buurt drastisch. Als dit betekent dat een gemeenschap van mensen met een lagere sociaal-economische status uit een wijk wordt verdreven - bijvoorbeeld omdat de huizen hier te duur worden - heet dit gentrificatie. Gentrificatie is een veelbesproken onderwerp in grote steden zoals Amsterdam en Rotterdam. Maar speelt het ook in Amersfoort een rol?

Met een heus Centraal Station behoort Amersfoort tot de eredivisie van spoorknooppunten. Maar bereikbaarder wordt Amersfoort er niet op, signaleert Nico Meijer.

Hoe nu verder met de Westelijke Rondweg? Raadsanalist Peter de Langen maakt de balans op en voorspelt dat de voortgang een spannend verkiezingsitem wordt.

In deze ingezonden brief vraagt Ron Jagers, kunstenaar en pleitbezorger voor de Amersfoortse kunstenaars, aan de directeur van Amersfoort in C wat hij kan doen voor de Amersfoortse makers. De brief is een aanzet voor een openbare discussie over de positie van lokale kunstenaars

Actiegroepen als de SGLA en Groen in Amersfoort zijn cruciaal in een goed functionerende democratie. Zij zorgen voor de broodnodige tegenmacht in een stelsel waarin bestuurders te weinig oog hebben voor het algemeen belang en te weinig luisteren naar de burger.

Wordt het buigen of barsten in de zaak-Vahstal met het risico van nog jaren procederen? Zowel de gemeente als de ondernemer brengen de juridische wapens in stelling. Tegelijkertijd klinkt aan beide kanten het verlangen om een akkoord te bereiken en het nu wel uit te voeren.

Wat de gevolgen zijn van de verloren veldslag met bouwer en ontwikkelaar Hans Vahstal? Het college van b. en w. van Amersfoort heeft nog geen idee, blijkt uit de jongste brief aan de gemeenteraad.

De gemeente Amersfoort is onontkoombaar aansprakelijk voor de schade die ze heeft toegebracht aan bouwer en projectontwikkelaar Hans Vahstal, maar hoe moet het nu verder?