Een heuse
ansichtkaart zat er bij de post. Met échte postzegel. Helemaal uit Voorthuizen.
Op de
voorkant een foto, gemaakt door Luc Reefman, van de Amersfoortse Hof met erin
gemonteerd het beeld van Ton Mooij dat de stad als cadeau was aangeboden door een
aantal mecenassen, rijke stadgenoten met het historische en culturele hart op
de goede plek. Al eerder hadden ze Lieve Vrouwetoren van nieuwe bronzen deuren
voorzien.
Op de andere
kant, in het prachtige handschrift van Gerard Overeem (beeldhouwer, maker van
boeken in een oplage van één, verzamelaar van hamers) het volgende bericht: Beste Arjeh. Deze kaart is een vorm van
protest tegen de culturele teloorgang in Amersfoort. Maar we blijven moed
houden. Hartelijke groet, Gerard Overeem.
We weten
allemaal wat er met het plan om op de bestaande fontein een bronzen
beeldengroep met boom te plaatsen, is gebeurd: de stad heeft het cadeau
hooghartig afgewezen en de schenkers met hoon overladen. Hoezo een
beeldhouwwerk op ons markt- en
terrasjesplein? En hoezo die ene kunstenaar? En hoe moet het dan met
evenementen à la Zingen op het Plein
als dat kunstwerk een reuzepodium in de weg staat?
Gerard Overeem
noemt het culturele teloorgang, ik ben geneigd deze benepenheid, met een
knipoog naar 033Fotostad, tot het dna van deze stad te benoemen.
Er zit met
alle uitbreidingen van Amersfoort van de afgelopen decennia met nieuwe mensen
uit alle windstreken, een hardnekkig stukje behoudendheid in deze Keistad dat van tijd tot tijd de kop op
steekt en onuitroeibaar is.
We hebben
het met Armando gezien. Zo’n rare kwibus met van die schilderijen vol zwarte
strepen: weg ermee! Verlaat alsjeblieft onze stad, we hebben er zelfs een
oprotpremie van een paar miljoen voor over.
We zien het
met de komst van de populaire sportgigant Decathlon naar de Poort van Vathorst
van projectontwikkelaar Hans Vahstal. Zogenaamd tegengehouden door gedeputeerde
Pim van den Berg, maar als de Amersfoortse wethouder Hans Buijtelaar (of de
Amersfoortse topambtenaar Nico Kamphorst die het in het stadhuis écht voor het
zeggen heeft) zich er écht druk om had gemaakt was die vestiging er heus wel
gekomen. Maar Vahstal moet worden tegengewerkt en de belangen van de
binnenstadwinkeliers wegen zogenaamd zwaarder. Utrecht gaat nu met de buit
lopen. Er lekt straks heel wat Amersfoortse koopkracht weg naar winkelcentrum The Wall bij Leidsche Rijn.
Tot de
ondoorgrondelijke wegen van het Amersfoortse oerconservatisme behoort ook het
standpunt van burgemeester Bolsius om zijn eerder verstrekte vergunning voor
een coffeeshop in Maison Härtel in te
trekken. Het pleintje De Zonnehof is ná de verlening van de vergunning
heringericht en daardoor is aan een van de voorwaarden voor de vestiging van
zo’n verkooppunt van soft drugs niet meer voldaan. De invloedrijke
tegenstanders van de coffeeshop leken
hun zin te gaan krijgen, maar gelukkig heeft de Raad van State een stokje gestoken voor dit sterke staaltje van onbetrouwbaar overheidsgedrag. Laat Bolsius zich in een hoekje gaan zitten schamen.
Beste Gerard, is mijn antwoord bij deze
aan de beeldhouwer uit Voorthuizen. Hadden
we hier nog maar zo’n burgemeester als Hermen Molendijk. Die haalde het
Rietveldpaviljoen hiernaartoe, het Kapelhuis (later ook de stad uitgepest), de
Academie voor Beeldende Vorming. Oneindig veel beter dan zo’n op de
winkelpasser als Lucas Bolsius. De Stadsbron van Ton Mooij is er niet gekomen,
maar er is wel een nieuwe Stadsbron uit voortgekomen. Wij blijven met jou moed
houden en de stad kritisch volgen. Met vriendelijke groet, Arjeh.