Aan de overzijde van het Valleikanaal vertoont Randenbroek de nodige overeenkomsten met Schuilenburg. Ook de wijk met overwegend jaren 50-bouw heeft niet te klagen over de aanwezigheid van openbaar groen. Dankzij een verbeterslag staat Randenbroek er een stuk beter voor dan voorheen.
Veel huizen in Randenbroek hebben een voor- en achtertuin en tussen de talrijke halfhoge flats zit vrijwel overal genoeg lucht. Bewoners kijken de spruitjes niet van het bord bij de overburen. De ruimte die de ontwerpers destijds vrij lieten tussen de woningen en appartementen was, en is nog steeds, de kracht van een wijk als Randenbroek.
© Stan Iking
Met een huizenbestand dat voor bijna de helft bestaat uit koopwoningen wint Randenbroek het van Schuilenburg, dat blijft steken op 38 procent. Woningbezit, weten stedenbouwkundigen en planologen, zorgt in het algemeen voor meer verbinding tussen bewoners en leidt tot betere zorg voor de woonomgeving.
Verouderde flats
Toch behoort ook Randenbroek in 2005 tot het kwartet Amersfoortse stadsdelen waarop het ministerie van Wonen het predicaat achterstandswijk plakt. De Randenbroekers zijn er niet blij mee, en het geldt ook zeker niet voor álle buurten, maar de wijk heeft ontegenzeggelijk betere tijden gekend.
© Stan Iking
Zo is het gebied rond de verouderde flats aan de Weberstraat en de Mozartweg intussen ronduit onveilig en verworden tot een haard van kleine en grotere criminaliteit. Jongeren uit de wijk veroorzaken daarnaast in toenemende mate overlast op straat. De voor Randenbroek kenmerkende saamhorigheid kalft ook af onder invloed van het veranderende woonklimaat.
Een typische woonstraat in Randenbroek met rijtjeshuizen. © Nieuwsplein33
De oorzaken voor het verval lagen voor het oprapen. Zo streken er in de jaren 80 en 90 bovengemiddeld veel huishoudens neer met een laag inkomen. Het gros van de nieuwe bewoners had weinig binding met de wijk, waar verouderde huurflats en -woningen met groot achterstallig onderhoud kampten. Voeg er de culturele verschillen tussen de autochtone bevolking en de veelal allochtone nieuwkomers aan toe en er ontstaat een 'ideale' cocktail voor achteruitgang.
Schimmelflats Bachweg
Het wordt eentonig, maar ook in Randenbroek bood stadsvernieuwing uitkomst. Zes gedateerde flats langs het Valleikanaal gingen tegen de vlakte. De flatgebouwen in de verloederde Weberstraat, aan de Mozartweg en aan de Haydnlaan maakten plaats voor vriendelijk ogende nieuwbouw. Tussen de Haydnlaan en de Heiligenbergerweg verrees een gloednieuwe buurt. Ook de van schimmel vergeven flats aan de Bachweg weken voor nieuwe appartementblokken.
De flatwoningen aan de Bachweg die worden gerenoveerd. © Nieuwsplein33
Randenbroek staat er sinds de omvangrijke verbeterslag een stuk beter voor. Zowel de flink gedaalde misdaadcijfers als de gestegen waardering van de bewoners voor hun wijk geven daar blijk van.
Het is ze niet rechtstreeks gevraagd, maar de komst van extra huizen en appartementen zouden de Randenbroekers beslist afwijzen. Ze koesteren hun plantsoenen en wandelpaden en zitten überhaupt niet te wachten op uitbreiding en de drukte die dat met zich meebrengt.
© Stan Iking
De bevolking zou hooguit wijzen naar het park Elisabeth Groen aan de overkant van de Heiligenbergerweg. Daar, op de plek van het gesloopte ziekenhuis, had het gekund. Dáár had een nieuwe woonwijk kunnen staan, weten de Randenbroekers, die niks en niemand in de weg had gezeten. Het gebeurde niet. Het Elisabeth-terrein annex Beekdal werd een tweede natuur- en wandelgebied, naadloos aansluitend op het historische Park Randenbroek.
De wind waaide bij de besluitvorming in 2013 uit de groene hoek. De huizenmarkt lag op zijn rug door de economische crisis. Gebouwd werd er nauwelijks en de dreiging van een toekomstig woningtekort verdween er door naar de achtergrond. Maar had Amersfoort het over mogen doen, dan zou met de 'Elisabethbuurt' een flinke steen zijn bijgedragen aan het lenigen van de woningnood.