5 november 2019 Opinie
Deze morgen word ik wakker met een verslagen gevoel. Ik realiseer
mij dat het binnenkort afgelopen is. Nog een week en dan gaat de gemeenteraad het
besluit nemen dat er elders in de stad een nieuw stadhuis wordt gebouwd. Het oude stadhuis
wordt opgeheven, het gebouw zelf wacht een onzekere toekomst. Voor mij voelt
dit besluit aan alsof iets wat je lief is wordt afgedankt. Ik sta daar niet
alleen in. Het is een kwestie van gevoel.
Later deze morgen ontvang ik een bericht van een
Amersfoorter. Hij schrijft: Wat ben ik blij te lezen dat 42% van Het Amersfoort Panel voorkeur heeft voor
renovatie van het stadhuis.. Ik ben één van die mensen die de bouw van het
huidige stadhuis van het begin heeft kunnen volgen. De filosofie achter de vorm
van het stadhuis was dat het gebouw aan de Stadsring de uitstraling kreeg van
een muurhuis uit de twintigste eeuw. Dat is het geworden en dat doet het. Ik denk dat Amersfoort daar
trots op kan zijn. Laten we dit zeker voor de toekomst bewaren als stadhuis. De huidige locatie is heel bewust
gekozen gezien de ligging aan de rand van de binnenstad. Voor een ieder
toegankelijk wandelend, met de fiets en
per openbaar vervoer. Hopelijk keert de politiek het tij en kiest zij toch voor
een zorgvuldige duurzame renovatie. *1)
Ik ben echt
blij met het bericht. Zie je wel, ik ben niet de enige die het doodjammer zou
vinden als de slopershamer eroverheen gaat. Of dat er aan de westgevel parmantige balkonnetjes worden gehangen. Of
dat er iets heel anders van wordt gemaakt. Dit stadhuis. Tja, begin jaren ’70 is Amersfoort met de bouw
begonnen en in 1974 was het klaar. Waar woonde ikzelf in die tijd? Amersfoort kende ik nog niet. Ik
was er nog nooit geweest. Pas in ‘91 kwam ik hier wonen en vast en zeker ben ik
in dat eerste jaar één of twee keer in het stadhuis geweest. Ik kan me daar
niets meer van herinneren. Dat veranderde wel toen ik hier thuisraakte en Amersfoort
leerde kennen en eindelijk begrijpen. Ja, ik hoor hier thuis. Ik ben een echte Amersfoorter:
het stadhuis moet blijven.
Toch
schrik ik iedere keer weer op bij de gedachte dat het stadhuis wordt afgedankt.
Betekent dit gebouw dan nu echt niets voor de meeste Amersfoorters? Voor die
nieuwkomers? Het zijn immers de meeste stemmen die gelden? Ja zeker wel. Het grote
probleem is dat mensen zich ‘verlies’
pas realiseren op het moment dat wat verloren is niet meer bestaat. Zo is het Amersfoort
toch ook vergaan toen het station werd gesloopt? Dit bijzondere station van Margadant is in
1997 liefdeloos afgedankt. Er is niet eens afscheid van genomen! Wat kan je er nog aan doen, zullen de tegenstanders
van sloop gedacht hebben. Bekijk maar eens het droevige filmpje waarin de sloop
van dit bijzondere en historische gebouw is vastgelegd. En neem kennis van de
reacties. *2)
Ik realiseer
me nu pas, dat ook dat station paste bij onze stad.
Foto Gideon Boekenoogen jr. , archief Amersfoort
*1) Tekst
mail: L. Witteveen
*2) Zie de ontroerende film van de sloop van het oude
station.
(Video Ivonne Wierink)