tags:
1 reactie

Over de rand 1 La Balise

door Robin Bruinsma en Rob Gerritsen
15 juli 2021om 16:36u

Ineens stond de voor Amersfoortse begrippen kolossale woontoren er. Twee jaar had de bouw ervan geduurd. De creatie van Ashok Bhalotra, bedenker van Kattenbroek, kreeg bij de oplevering in 2006 de toepasselijke naam La Balise, Frans voor ‘het baken’. Waar op dit moment bewoners in het verzet komen tegen massale hoogbouw in de Liendert bleef het destijds muisstil.

La Balise vormt meer dan het uitroepteken van vinexwijk Nieuwland. Het 64 meter hoge gebouw met 56 appartementen, verdeeld over negentien woonlagen, is wat de Onze Lieve Vrouwetoren vijf en een halve eeuw was geweest: de blikvanger voor iedereen die vanuit welke richting dan ook Amersfoort nadert.

De laatgotische OLV-toren, in de volksmond Lange Jan, staat er gelukkig nog steeds (in tegenstelling tot de bijbehorende kerk die aan het einde van de achttiende eeuw onherstelbaar beschadigd raakte bij een ontploffing), maar heeft als oriëntatiepunt veel aan betekenis verloren. La Balise nam die dominante positie geruisloos over. Het talud dat er in een boog omheen loopt, lijkt een stedenbouwkundige knipoog naar de grotendeels verdwenen stadsmuren van het middeleeuwse Amersfoort.

Het uitzicht vanaf het dak is ronduit fenomenaal. Om daar te komen, heb je aardige bewoners nodig. Harm Verbeek en Chris Latumahina ontvangen de Stadsbron met koffie en gevulde koeken in hun levendig ingericht penthouse met op een strategische plek een telescoop die keer 80 vergroot. Als je daar doorheen naar de Lange Jan kijkt, weet je, letterlijk, hoe laat het is. Harm en Chris, al 45 jaar samen, wonen er nu drie en een halfjaar en zijn verslingerd geraakt aan het magnifieke panorama dat nooit verveelt en met de seizoenen van kleur wisselt.

Ze zitten er hoog en droog en ondervinden nauwelijks hinder van het verkeer op één van de drukste stukjes snelweg in ons land. Als de ramen openstaan, hoor je hooguit een monotoon gezoem. Als Harm en Chris ’s morgens in de eethoek een eitje tikken, ontvouwt de Eempolder zich voor hun ogen als een wonderschoon decor, om nog maar te zwijgen van een zomerse zonsondergang die zij vanuit de woonkamer aanschouwen.

Om de vergezichten intens en in de buitenlucht te ervaren, moet je het dak op en een rondje lopen (schuifelen in het geval van hoogtevrees). Dan zie je, beginnend op het noorden, achtereenvolgens Bunschoten, de windmolens in Flevoland, de contouren van Almere, de Berg van Smink als een onnatuurlijke bult in het biljartlakenvlakke landschap, vrijwel heel Amersfoort, inclusief het nieuwe één meter hogere appartementencomplex aan de Hogeweg, met verderop de Utrechtse Heuvelrug, de spits van de Oude Kerk in Soest, de nok van Paleis Soestdijk, de zendmast in Hilversum en, geloof het of niet, heel in de verte de Zuidas in Amsterdam.

Eemland ligt aan de voeten van de reuzin La Balise. Voor de volgende aflevering zal de Stadsbron weer met beide benen op de grond staan om met de daadwerkelijke verkenningstocht van de omgeving van Amersfoort te beginnen.

Aflevering 1 foto 2 Harm en Chris (2) - kopie.jpg

Aflevering 1 foto 3 wal - kopie.jpg

Aflevering 1 foto 4 pinken.jpg

bijsluiter

Robin Bruinsma is journalist en heeft onder meer het boek Meer dan zerken en urnen over begraafplaats Rusthof geschreven. Rob Gerritsen heeft de foto's gemaakt in het in 2018 verschenen boek over Den Treek-Henschoten, getiteld Een familielandgoed ontsluierd. Van hun serie Stadsranden wordt eind dit jaar een expositie ingericht in het Rietveldpaviljoen in Amersfoort.

(maak u bekend met uw volledige naam)

opmerkingen

Steun de Stadsbron!

U steunt ons met een gift via IDeal al met een bedrag vanaf 2 euro per artikel.

Draag bij!