Amersfoort, 25 november 2019
Geachte beheerders van het kunsterfgoed van Amersfoort,
Het is niet van vandaag of gisteren dat ik me bemoei met het wel en wee van de kunsten in Amersfoort. Ik zal u dan ook niet vermoeien met mijn eerder geuite opvattingen over het faillissement van het rendementsdenken in de kunsten. Ik zal u niet belasten met theorieën over kapitaalvernietiging. Ik zal u niet opnieuw belasten met uiteenzettingen over de blinde vlek in het kunstenbeleid als het gaat om de Amersfoortse kunstenaars. Ik zal u geen doorwrochte verhandeling voorspiegelen over de waarde van kunst voor het collectieve geheugen van een stad en de waarde van het collectieve geheugen voor het wel en wee van een stad. Ik zal u niet...
Er brandt mij één vraag op de lippen. Waarom? Waarom wordt een in de loop der jaren zorgvuldig opgebouwde collectie met één pennenstreek afgeschreven? Waarom staat er niemand uit de instituten die het beheer in handen hebben van onze kunst- en cultuuruitingen op om op zijn minst hardop de vraag te stellen of dit wel zo’n verstandige keuze is? Is deze kunst dan zo zonder waarde? Zijn onze eigen kunstenaars dan zo zonder betekenis?
Het zou mooi zijn als ik niet hoef te gissen naar het antwoord, en als u een open antwoord kunt geven.
Met vriendelijke groet,
Ron Jagers.
