Wij zijn thuis!
Eindelijk na 20 dagen in Peru gezeten te hebben mochten we dan naar huis. Wij zaten in Arequipa dus vanuit daar moesten wij eerst een bus nemen naar Lima. De bussen waren geregeld door een meneer in Nederland. Zijn vriendin zat hier vast en de ambassade kon niks voor ons doen. Bijzonder vonden wij!
Met 2 bussen vol gestrande reizigers, met mondkapjes en ver uit elkaar mochten we dan eindelijk naar Lima, de hoofdstad van Peru. De busrit duurde 15 uur en wij zijn zo’n 10 keer aangehouden door militairen. Elke keer werden alle vergunningen van de bussen gecontroleerd. Iets wat we eigenlijk niet begrepen want voor en achter de bus hadden we de gehele weg politie escorte. Dit geeft gelijk aan hoe streng ze in Peru zijn.
Na 3 nachten in Lima kregen Tom en ik te horen dat we met onze Belgische buren mee mochten vliegen. Omdat heel Peru in lockdown zit, mochten we alleen vliegen vanaf het militair vliegveld.
Om 5:45 moesten we verzamelen voor de bussen. In 3 rijen op alfabetische volgorde en 1,5 meter uit elkaar. De paspoorten werden gecontroleerd en dan mocht je in de bus gaan zitten. Om 9 uur (!) konden we dan uiteindelijk gaan rijden.
Bus voor bus werd er uitgestapt op het vliegveld en mocht je op een stoel gaan zitten, 1,5 meter uit elkaar met je bagage voor je.
Omdat het geen normaal vliegveld was, moesten ze alle bagage met de hand checken. Dit werd heel zorgvuldig gedaan. Alles werd dubbel gecheckt. 4 Militairen, 2 honden en een paar dames hebben alle bagage gecheckt op verdachte spullen. Een paar dames stickerden de bagage en weer een paar andere deden de paspoortcontrole en zetten de stempels.
Dan mochten we per rij weer in een bus gaan zitten, die bracht ons naar het vliegtuig. Bus voor bus kon je instappen en een plekje zoeken in het vliegtuig, want stoelnummers hadden we niet.
Alles gebeurde natuurlijk met mondkapjes op want dat was verplicht daar. Nadat iedereen een plek had, werd het hele vliegtuig ontsmet met een soort van gasflesje.
Na een vlucht van 12 uur kwamen we aan in Antwerpen. Vanuit hier: 3 uur, 4 treinen, een autoritje en we waren Thuis!
We zijn nu een jetlag rijker, maar wat is het fijn om weer thuis te zijn!
Meer persoonlijke verhalen over de gevolgen van de Covid-19 pandemie vind u hier.