8 comments

Grimlach 75 Naar Wijk bij Duurstede, van de regen in de drup

by Arjeh Kalmann
June 5, 2021at 8:13AM

Arme Hans Buijtelaar. Legt zijn functie van dagelijks bestuurder in Amersfoort neer omdat hij vastgelopen is op het dossier van de westelijke ontsluiting, neemt een tijdelijke job aan als wethouder in Wijk bij Duurstede en raakt hij daar van de regen in de drup.

Wijk bij Duurstede bevindt zich namelijk in een heuse bestuurscrisis.

Daags na de installatie van Buijtelaar afgelopen dinsdag (de foto is gemaakt door de griffie) gaf wethouder Hans Marchal van Protestants Christelijke Groepering (PCG) de pijp aan Maarten. Na 27 jaar een functie in de lokale politiek te hebben gespeeld, is hij de verharde omgangsvormen in de politiek en de samenleving meer dan zat. ‘Hij miste fatsoen en respect voor elkaar,’ zo valt op een plaatselijke nieuwssite te lezen. Zo had in een van de laatste raadsvergaderingen een van de raadsleden een adviseur van de gemeente nog betiteld als ‘een lul’.

Op sociale media had hij de laatste jaren blootgestaan aan ‘haatberichten, laster en godslastering’. Dit zei hij tegen de Wijker verslaggever Wim van Amerongen: “Het werd steeds gekker wat mensen aan troep over me uitstortten. Vaak intimiderend, beledigend, zelfs bedreigend. Je wordt vogelvrij verklaard. Ik voel me machteloos. Als ik vriendelijk reageer, krijg ik te horen dat ik moet oprotten. Natuurlijk weet ik dat ik zulke reacties van me moet laten afglijden. (…) Ik pas ervoor om bij het grofvuil gezet te worden.”

Bij Grimlach 75 foto 2 Hans Marchal-532x800.jpg

Foto: gemeente Wijk bij Duurstede

Ik denk dat Buijtelaar zich in die uitlatingen wel zal kunnen vinden. Ook hij kon bij een vaste groep fanatieke reaguurders geen goed doen en werd te pas en te onpas afgefakkeld. Even voor alle duidelijkheid: ik ben geen vriend van Buijtelaar, zoals al die gasten suggeren als iemand het waagt ook maar één goed woord over te hebben voor de man die elf jaar als wethouder heel veel voor de stad heeft gedaan. Ik ben geen vriend van Buijtelaar, en van niemand in het Amersfoortse college van b en w en in de gemeenteraad.

Lokale betrokkenheid

Ik vind dat het vertrek van wethouder Marchal, ook al is het ver van ons bed – wel 30 kilometer! – ons wel aan het denken moet zetten. Kunnen wethouders in dit uiterst ongure politieke klimaat nog wel in de plaats wonen waar ze werken? Of doen ze er goed aan hun bestuurlijke kwaliteiten, voor zover aanwezig, elders in te zetten? In dat geval gaat er natuurlijk een hoop lokale betrokkenheid en kennis verloren.
Buijtelaar neemt in Wijk bij Duurstede tijdelijk de functie waar van Eric Balemans, die momenteel ziek is. Balemans was kamerlid voor de VVD, vier jaar wethouder in de gemeente Stichtse Vecht en sinds vier dus in Wijk. Voor Marchal moet nu voor de korte periode tot de raadsverkiezingen van maart ’22 ook een tijdelijke opvolger gevonden worden.

In Amersfoort neemt Rotterdammer Roald van der Linden voor een paar maanden het werk over van Buijtelaar. Hij zal het vooral goed kunnen vinden met burgemeester Lucas Bolsius, die ook Rotterdammer is in hart en nieren en daar wethouder is geweest. Wethouder Fatma Koser Kaya komt ook uit die contreien. Ze heeft nu weliswaar een optrekje in Amersfoort, maar ze is door en door Haags.

Dan hebben we nog Cees van Eijk die in zijn woonplaats Utrecht wethouder is geweest voordat hij die functie in Amersfoort ging uitoefenen. Wethouder Willem-Jan Stegeman is regiodirecteur geweest van het westelijk Rivierenland in Tiel en was wethouder in Alphen aan den Rijn. Astrid Janssen – ook al een tijdje ziek thuis - Menno Tigelaar en Kees Kraanen zijn de enige wethouders in het huidige college met een stevige worteling in Amersfoort. Drie van de zeven. En het achtste collegelid, gemeentesecretaris Nico Kamphorst, was ooit deelgemeentewethouder in Amsterdam en woont in Bussum. Speciaal voor zijn woonwerkverkeer wordt het nieuwe gemeentehuis van Amersfoort pal tegen het station aangebouwd.

Vakbestuurders

Kortom, het is een komen en gaan van wethouders, en met iedere transfer sijpelt er lokale kennis en betrokkenheid weg. Wethouders worden steeds meer reizende vakbestuurders, zonder binding met de gemeente waar ze actief zijn. Ze doen de klus een paar jaar (of maanden) en trekken onbekommerd verder. Indirect zijn al die mopperaars er dus mede verantwoordelijk voor dat de democratie verder wordt uitgehold.

Ik volg de Amersfoortse politiek met wisselende intensiteit sinds 1978. Er zat toen een college van zes wethouders die allemaal in Amersfoort woonden, die kinderen hadden die er naar school gingen en op verenigingen zaten en die je in het weekend in de stad of in het theater of langs de sportvelden kon tegenkomen. Ook die wethouders maakten fouten, werden stevig bekritiseerd, ook door actiegroepen, maar de meedogenloze felheid waarmee dat tegenwoordig gebeurt, was nog in geen velden of wegen te bespeuren. Ik kan me voorstellen dat je daar als lokaal bestuurder op gegeven moment geen zin meer in hebt. Dan maar naar Wijk bij Duurstede…..

En overigens vind ik het een schande dat Hans Buijtelaar uit Amersfoort vertrokken is zonder zich in de gemeenteraad te verantwoorden voor zijn beleid en zonder daar een deugdelijke verklaring af te leggen voor zijn vertrek.

method

Arjeh Kalmann is oud-hoofdredacteur van de Amersfoortse Courant en het Utrechts Nieuwsblad. Hij is mede-oprichter en bestuurslid van de Amersfoortse stichting Regionaal Spitwerk.

(make yourself known using your full name)

comments

Steun de Stadsbron!

U steunt ons met een gift via IDeal al met een bedrag vanaf 2 euro per artikel.

Draag bij!