Beste Lucas Bolsius,
Hartelijk dank voor het tasje met verrassingen dat een hele vriendelijke dame gisteren bij ons thuis kwam afleveren. Ze kwam niet binnen, want dat mocht niet, maar we hebben aan de voordeur een prettig gesprek met haar gevoerd, waarin ze onder meer vroeg hoe wij als 70plussers deze coronatijd doorkomen.
In het tasje troffen we een brief van u aan, meneer Bolsius. Ook u wilde weten hoe het met ons gaat. ‘Heeft u hulp nodig, laat het vooral weten’, schrijft u.
Een mooi gebaar, die belangstelling voor ouderen onder het motto ‘Een Amersfoorts hart onder de riem’.
Het blijkt een initiatief te zijn van Indebuurt033, de Diaconie van de Protestantse Gemeente Amersfoort en Buurtkamer Binnenstad. De verrassingstas bevat allerlei documentatie over mantelzorg, buurtzorg en over beweegactiviteiten voor 50plussers.
Ik heb die laatste lijst uitvoerig bestudeerd en overweeg me aan te sluiten bij Qi Gong in het Klokhuis omdat de vloeiende bewegingen en soepele vormen, volgens de folder, prettig schijnen te zijn om uit te voeren en een positieve werking kunnen hebben op mijn balans. Mij wordt wel eens verweten dat ik als Grimlacher te negatief tegen dingen aankijk, en misschien kan Qi Gong daar verandering in brengen. Maar ik weet het nog niet zeker, het kan ook seniorentafeltennis worden bij CJVV of Internationale dans in de Adventkerk.
Blij zijn we ook met het Rondje Amersfoort uit de verrassingstas, een combinatie van een bordspel à la Ganzenbord en een zelf te maken stadstour. Beide activiteiten kunnen we met de kleinkinderen ondernemen, als we die tenminste nog van de schermpjes af krijgen waarmee ze het afgelopen jaar vergroeid lijken te zijn. Ik zie trouwens dat nr 44 van het bordspel een soort aansporing is om je gemeentelijke belastingen op tijd te betalen. Ohjee, je hebt je stadsbelasting te laat betaald en bent in de gevangenis beland: de Dieventoren. Wacht tot een andere speler je komt verlossen.
We zijn blij met de fles biologische appelsap.
Ik weet dat je een gegeven paard niet in de bek moet kijken, maar ik veroorloof me toch, geachte burgemeester, wat lichte kritiek op twee van de verrassingsattributen: de reep caramelchocolade en het pakje paprikachips.
Van de chocola was de uiterste verkoopdatum al drie maanden verlopen en de chips bevatten voor een bejaarde eigenlijk te veel vetten, onverzadigde vetzuren en zout. Maar een kniesoor die daarover valt en ik krijg die extra vetten er wel af met Qi Gong.
Nog één opmerking. De dame die ons het pakket kwam brengen, dacht aanvankelijk dat ze aan het verkeerde adres was omdat ze zich niet kon voorstellen dat mijn echtgenote en ik al boven de zeventig zijn. U snapt, meneer Bolsius, dat wij beiden dit als een groot compliment opvatten, maar toen ze weg was, kwamen bij mij (daar heb je die negatieve instelling weer) de twijfels. Is het soms een onderdeel van de hart-onder-de-riem-campagne om ouderen te paaien met de bewering dat ze er zo jong en vitaal uitzien?