He he, eindelijk wordt de gemeenteraad wakker. De SP wil een raadsenquête nadat bouwer Hans Vahstal weer een overwinning op de gemeente heeft behaald. De rechtbank heeft hem gelijk gegeven in zijn zoveelste geschil over de bouw van dure koopwoningen. Amersfoort moet instemmen met de aanstelling van een bindend adviseur.
Het is werkelijk niet te geloven hoe vaak Vahstal en de gemeenteadvocaat (à raison van minstens €300 per uur) inmiddels tegenover elkaar hebben gestaan en hoe vaak de gemeente al bakzeil heeft gehaald. Vahstal moet zijn juridische kosten overigens zelf betalen, maar dat doet hij zonder aarzelen, want hij wordt al zijn halve leven gedreven door het gevoel dat hij het hem aangedane onrecht moet bestrijden. Koste wat het kost. En hij hoeft voor zijn advocaatkosten niet te crowdfunden, want hij heeft geld genoeg. Medelijden met hem is niet nodig.
De strijd van Vahstal tegen de gemeente gaat terug tot de jaren tachtig van de vorige eeuw toen Amersfoort hem een toegezegd bouwproject door de neus boorde. Dat was in een periode dat een kleine kliek van Amersfoortse politici, ambtenaren en bouwers een groot deel van de vette groeistadkluif van 12.000 te bouwen huizen onderling verdeelde. Dat gebeurde op vrijdagmiddagen ten huize van een van hen.
Vahstal hoorde niet bij deze coterie, en werd bijvoorbeeld ook het lidmaatschap van de sociëteit Amicitia ontzegd waar – tot op de dag van vandaag – de écht belangrijke besluiten worden genomen en zaken worden gedaan. Wie die hele voorgeschiedenis wil lezen, doet er goed aan het boek Vahstal versus Amersfoort te lezen van onderzoekjournalist Miro Lucassen. Het boek is uitgegeven – ik zeg het er maar eerlijk bij – door de stichting Regionaal Spitwerk waarvan ik mede-oprichter ben.
Het niet nakomen door de gemeente van afspraken loopt als een rode draad door de bijna 40-jarige strijd. Wethouders die poogden de bijl te begraven, werden daarin gedwarsboomd door ‘topambtenaren’. Het verhaal gaat dat een door een wethouder ondertekend convenant uit het bakje voor uitgaande post is geplukt en dus nooit is verstuurd.
Kwade genius op de achtergrond is volgens Vahstal zelf Nico Kamphorst. Nico wie? Nico Kamphorst. Niemand in Amersfoort kent hem, want je ziet hem nergens, maar hij is onbetwist de baas op het stadhuis en is machtiger dan menig wethouder en de burgemeester.
Ik schreef eerder over Kamphorst in twee stukken over de ambtelijke top, van wie de meerderheid niet in Amersfoort zelf woont, maar pendelt tussen Amsterdam, Almere, het Gooi en onze stad. Kamphorst werkt al zeventien jaar bij de gemeente en was daarvoor onder meer wethouder van het stadsdeel De Baarsjes in Amsterdam. Hij woont in Bussum.
Vahstal vertelt aan iedereen die het wil horen dat Kamphorst hem ooit opzocht in zijn kantoor en hem verzekerde dat hij, Vahstal, nooit een voet aan de grond zou krijgen in Amersfoort zolang hij, Kamphorst, het er voor het zeggen zou hebben. Vahstal vertelde dat verhaal ook onlangs aan de rechter, maar toen sloegen bij de gemeente-advocaat meteen alle stoppen door, want niemand mag de naam van die ambtenaar in deze kwestie hardop noemen. De rechter gelastte de naam uit het verslag van de zitting te schrappen en sommeerde ook de aanwezige verslaggevers de naam niet te noemen. Nergens las of hoorde je de naam Nico Kamphorst dus.
In een vergadering op het gemeentehuis mocht Vahstal deze week zijn versie van zijn verhaal vertellen aan de raadsleden, van wie de meesten overigens niet de moeite hadden genomen te komen luisteren. Ook hierbij was van tevoren de keiharde afspraak gemaakt dat hij de naam van die ambtenaar niet mocht noemen. De naam van Nico Kamphorst dus.
Het deed me goed dat Leo de Vries van AD Amersfoortse Courant in de krant deze week gewoon wél de naam van Nico Kamphorst noemde. En die van Frans van der Horst, oud-directeur van de afdeling Economische Zaken en oud-directeur van het semigemeentelijke Ontwikkelingsbedrijf Vathorst. Dat schijnt de andere grote tegenstrever van Vahstal te zijn geweest.
De gemeente kan oneindig doorgaan met procederen, want het kost de wethouders en de topambtenaren zelf geen rooie cent. Ze kunnen hiervoor ongeremd uit de gemeentekas putten. Die gevuld wordt door u, lezer, en door mij, eenvoudig scribent.
Kan aan deze geldverspillerij misschien een keer een eind komen? Geef Vahstal wat hem toekomt, en als iemand in de top van de ambtenarij dat niet kan verkroppen, geef hem dan een trap onder zijn derriëre.
PS Na het verschijnen van deze column is bekend geworden dat de Amersfoortse SP binnenkort in de gemeenteraad gaat pleiten voor het instellen van een raadsenquête naar de kwestie Vahstal. Daarbij kunnen betrokkenen onder ede worden verhoord. Ik ondersteun dit initiatief van harte. Laat de onderste steen uiteindelijk maar eens bovenkomen.
Voor de motie zie: https://amersfoort.sp.nl/nieuws/2016/05/raadsenquete-over-vahstaldrama-noodzakelijk