Dus we moeten ons hier in Amersfoort niet zo aanstellen. We moeten niet van ‘huilie huilie’ doen. Ons niet als Calimero gedragen: zij zijn groot en wij zijn klein.
Lees er de interviews van John Spijkerman in onze Stadsbron maar op na. De door hem geinterviewde provinciale bobo’s vinden dat Amersfoort in de provincie Utrecht niets te klagen heeft en dat de provincie-hoofdstad – tevens naamgever van de provincie – écht niet voorgetrokken wordt.
Ik zeg: bullshit. Ik zeg: de provincie loopt aan de leiband van de grote stad. Ik zeg: Decathlon.
Decathlon is een Franse keten van sportwinkels die vooral bij jonge gezinnen waanzinnig populair is. Ik weet dat omdat mijn jongste dochter en haar gezin elke Decathlon die ze ontwaren, moeten bezoeken, of het nu in Frankrijk is, het thuisland van het merk, in Italië, in Duitsland of in ons eigen land. Het is een soort attractiepark waar zowel de kinderen als de ouders volop aan hun trekken komen en waar ze met heel veel spullen voor relatief weinig geld na uren weer naar buiten komen.
Zo’n trekker van jewelste kon Amersfoort aan de Vathorstkant van de A1 krijgen totdat de provincie Utrecht er een stokje voor stak. Echt waar. De provincie Utrecht greep in omdat ze vreesde dat de vestiging van de sportmoloch de Amersfoortse binnenstad zou leegzuigen. Gedeputeerde Pim van den Berg torpedeerde het plan dat hij als wethouder Pim van den Berg nog omarmd had.
De affaire deed me sterk denken aan wat in de jaren tachtig van de vorige eeuw in Amersfoort speelde toen een meubelwinkelier in een leegstaand garagepand op De Isselt een meubelwinkel begon onder de naam Rex. Het was voor het eerst dat er zich een zogenaamde winkel met volumineuze artikelen op het industrieterrein vestigde, en de Amersfoortse middenstanders trokken eensgezind ten strijde tegen deze vorm van wat zij valse concurrentie noemden. Rex had voldoende parkeerplek, waar zij – de Hehenkamps zeg maar – in een toen ook al autoluwe binnenstad niet tegenop konden concurreren.
Het gevolg was dat de burgemeester de sluiting van Rex gelastte, dat de eigenaar weigerde te vertrekken en dat de politie het door hem gebarricadeerde gebouw openbrak en de man, ik meen dat hij Ducrox heette, arresteerde.
Een Pyrusoverwinning, want korte tijd later opende het toenmalige VVD-raadslid Joop Massar een meubelzaak in een leegstaand garagepand in Schothorst (waar nu de Lidl zit) en wie nu over de Isselt rijdt, ziet een aaneenschakeling van meubelwinkels, doe-het-zelf-zaken en tuincentra.
Waarmee maar weer eens aangetoond is dat de overheid in een niet-communistisch land economische bewegingen maar nauwelijks kan sturen. Des te wranger is het dat ons provinciebestuur uit defensieve motieven een dam meende te moeten opwerpen tegen de komst van Decathlon naar de geluidwal van Vathorst.
Nog veel wranger, en zelfs ronduit schandalig is dat de stad Utrecht korte tijd later trots kon aankondigen dat Decathlon zich ging vestigen in het noodlijdende geluidwal-winkelcentrum De Wall tussen de stad en Leidsche Rijn. Vanuit het provinciehuis klonken dit keer geen afkeurende geluiden, plotseling waren Pim van den Berg en zijn collega-gedeputeerden niet meer bang voor het leegzuigen van een binnenstad.
De opening van de Decathlon in Utrecht eind vorig jaar was een geweldig feest, er stonden enorme drommen mensen te wachten tot ze naar binnen mochten. Zie onderstaande kop uit het AD Utrechts Nieuwsblad:
Decathlon opent in
Leidsche Rijn: het lijkt weer even Black Friday
Daar wel, hier niet. Zij zijn groot en wij zijn klein.
Toch ga ik woensdag wel voor de provinciale staten stemmen. Maar ik ga op de namenlijst bij mijn favoriete partij zeker speuren naar een kandidaat uit Amersfoort en omstreken. Voor een klein beetje tegenmacht. Of, laat ik realistisch blijven: voor een hééééél klein beetje tegenmacht.