Ha, een uitnodiging voor een borrel! Van de gemeente
Amersfoort! Om precies te zijn: van ‘alle woordvoerders’ van de gemeente
Amersfoort. Als ik alle namen in de CC van de digitale uitnodiging en de
afzender bij elkaar optel, kom ik op zeven.
Zeuven woordvoerders heeft Amersfoort kennelijk.
En als ik alle geadresseerde journalisten optel, kom ik op
vijftien. Zou dat de Amersfoortse werkelijkheid anno 2018 zijn? Vijftien
journalisten op zeven woordvoerders? Twee journalisten per woordvoerder?
De bedoeling van de borrel is bijpraten. Lees maar even mee:
Het jaar is bijna
om en 2019 met daarin onder andere Koningsdag is in zicht. Het afgelopen
jaar hebben wij (woordvoerders van de gemeente) regelmatig contact met jullie
gehad, meestal telefonisch of per mail. Daarom lijkt het ons goed om elkaar
(weer) te zien onder het genot van een borrel in Dara. Dan kunnen we samen
terugblikken op het afgelopen jaar en vooruit kijken naar wat 2019 ons wellicht
brengt.
Mijn gedachten gaan bij
het lezen van de vriendelijke uitnodiging automatisch terug naar de laatste
gemeentelijke journalistenborrel die ik in Amersfoort heb bijgewoond. Dat moet
ergens in de jaren negentig van de vorige eeuw zijn geweest. Er waren toen véél
meer journalisten dan ‘voorlichters’ zoals ze toen nog heetten. Later gingen ze
‘communicatiemedewerkers’ heten, en nu worden ze dus ‘woordvoerders’ genoemd.
De voorlichters waren indertijd vergezeld van de wethouders.
Voor die vorige borrel
was de Aegtenkapel een hele avond afgehuurd, en de gemeente had ook alle
journalisten uitgenodigd die in het verleden in Amersfoort actief waren geweest
en die nu elders hun brood verdienden. Er was muziek, en zullen wel een paar
sprekers zijn geweest die trots vertelden hoe grootsteeds Amersfoort was
geworden, er waren lekkere hapjes en er was drank. Veel drank. Journalisten en
drank, dat wil wel. Trouwens, voorlichters en drank ook, en – in die tijd –
wethouders en drank ook. Ik herinner me dat een van de broertjes H., die beiden
hun journalistieke loopbaan in deze stad waren begonnen, in een van de nissen
van de Aegtenkapel innig stond te kussen met een van onze vrouwelijke
wethouders.
Het was na afloop van de
communicatiebijeenkomst nog lang onrustig in de binnenstad.
Ik vermoed dat dat na de
borrel bij Dara niet het geval zal zijn. Zo luidt namelijk de laatste zin van
de uitnodiging: Wij stellen voor
dat de drankjes voor eigen rekening zijn.