Stichting Bootvluchteling vroeg me of ik als vrijwilliger medisch werk zou willen doen in het vluchtelingenkamp Moria op Lesbos.
Als arts (ex-tropenarts, ex-huisarts) en als mensenrechtenactivist voelde ik daar wel voor. Het is daar immers de ‘grens van Europa’, waar vluchtelingen vastlopen op hun vluchtpoging naar Europa, mede dankzij de Turkije-deal.
Ik noem mezelf maar ‘grensdokter’, want dat is het, lijkt me: werken op de grens, verhalen horen over traumatische en dodelijke grensovergangen, werken ‘aan de grens’ omdat niet alles kan wat je zou willen en wat eigenlijk zou moeten kunnen …
Ik ben voor twee weken naar Lesbos vertrokken, nieuwsgierig en ook wel wat gespannen. Ik hoop via de Stadsbron regelmatig verslag te doen van wat ik aan die grens zal tegenkomen.
Voor meer informatie: www.bootvluchteling.nl
Adriaan van Es
Bekijk andere artikelen van de grensdokter op Lesbos in het dossier.
Radeloos na verlies van zusje
Het verblijf in kamp Moria is tijdelijk, hoe rekbaar dat begrip ook is. Het is ‘ transit’ tijd, voor degenen die erin geslaagd zijn het eiland te bereiken en vóórdat ze naar het Griekse vasteland worden gebracht voor de verdere asielprocedure.
Het Aegean Boat Report, dat betrouwbare cijfers geeft, rapporteert dat in week 25 (vorige week dus) 48 boten met 1633 mensen zijn gestopt door de kustwacht; 940 mensen kwamen wel aan wal, van wie 409 op Lesbos. In die week zijn er 164 naar het vasteland gebracht. Er wonen nu 17.245 vluchtelingen op de eilanden, van wie 7235 op Lesbos.
In 2019 zijn tot nu toe 660 boten met 20.865 mensen gestopt en 375 boten met 12.308 mensen aangekomen.
Maar vaak gebeuren er ongelukken. Al twee keer zag ik op mijn spreekuur een jongeman die met zijn zusje op weg was naar de kust, toen hun boot brak en zonk. Hij kon zich redden, maar zijn zus hoogst waarschijnlijk niet. Hij is radeloos, had al veel familie verloren, ziet nu geen toekomst of zin in het leven meer. Hij denkt aan zelfmoord, heeft nog geen concrete plannen. Hij slaapt slecht, heeft nachtmerries en indringende herinneringen.
Ik praat met hem, en met medicatie is hij wel iets stabieler geworden.
Op een vrij moment heb ik de lifejacketgraveyard bezocht aan de noordelijke kust, op een vuilnisdump. Er liggen tienduizenden reddingsvesten en een aantal bootjes. Een indrukwekkend memorial voor de vele duizenden verdronken vluchtelingen.