12 comments

Grimlach 76: Een Deen op EZ, hoe zou Buijtelaar dat vinden?

by Arjeh Kalmann
June 23, 2021at 6:10PM

Stel je nou toch eens voor dat we straks een nieuw kabinet hebben en dat minister-president Rutte (even terzijde: kunnen we hier niet net als in Israël een superbrede coalitie maken met als enige doel Rutte eindelijk van dat pluche af te krijgen? Het is toch werkelijk gênant om te zien hoe hij een paar weken na de genadeloze en terechte afstraffing door de Kamer nu weer de arrogantie van de macht loopt uit te stralen, samen met zijn hielenlikker Wopke Hoekstra) dat Rutte bekend maakt dat we een Deense expert als minister van Economische Zaken gaan aanstellen. Omdat we in eigen land geen geschikte kandidaat hebben kunnen vinden.

simon-kollerup-danosh-trade-minister-kopenhagen-denemarken-januari-deense-van-handel-en-bedrijfsleven-presenteert-het-groeipakket-168799514.jpg

Simon Kollerup, de handelsminister van Denemarken. Zullen we hem een tijdje naar Nederland halen?

Het land zou te klein zijn.

Maar waarom mort Amersfoort niet nu de stad van 160.000 bewoners bestuurd wordt door bijna een meerderheid van wethouders van elders? Hebben we hier geen bestuurlijke talenten van divers politiek pluimage rondlopen? De trouwe volgers van De Stadsbron weten dat ook het merendeel van de topambtenaren van Amersfoort, aangevoerd door de gemeentesecretaris, niet in onze stad woont.

Hans Buijtelaar, inmiddels oud-wethouder van Amersfoort en kersvers nieuwe wethouder in Wijk bij Duurstede, reageerde op mijn laatste Grimlach. Hij ontkent dat er minder betrokkenheid is als je als wethouder niet in de plaats woont waar je werkt. ‘Ik geloof niet dat dit woon-werkplaats beginsel nu leidend is in de betrokkenheid die bestuurders hebben. Het helpt om de stad te leren kennen maar met een bovengemiddelde werkweek waarin veel contacten in de stad worden gelegd, komt die kennis vanzelf. Ook voor mensen die buiten de gemeente wonen – ook zij zijn in de stad te vinden en aanspreekbaar voor iedere inwoner. Betrokkenheid heeft niet zo veel met woonplaats van doen, wel met interesse en inzet’.

Ik ben zo vrij dit lariekoek te vinden. Bestuurders die van plek naar plek hoppen zijn een soort vakidioten aan het worden, die ergens hun kunstje doen (oké, misschien in een bovengemiddelde werkweek, maar daar worden ze ook bovengemiddeld voor betaald) en dan weer verder trekken. Het is toch zonde dat je als nieuwe wethouder een flink deel van je werktijd moet steken in het opdoen van kennis over je nieuwe gemeente, terwijl er beslist mensen rondlopen die die kennis al hebben. Ook in Wijk bij Duurstede. En zeker in Amersfoort.

Wat zou Hans Buijtelaar vinden van een Deen als Nederlandse minister van Economische Zaken? Of een Italiaan op Defensie?

Het ontbreken van lokale betrokkenheid is niet alleen een politiek probleem, maar helaas – ik heb er al vaker over geschreven – ook een media-euvel. De huidige chef van de Amersfoortse redactie van het AD woont in Utrecht en is daar ook maatschappelijk actief. De chef in kwestie gaat zijn werkplek aan de Kleine Koppel overigens verlaten. Hij wordt chef van De Stentor in Apeldoorn, maar zal ook dan, zo vrees ik voor de Apeldoorners, in Utrecht blijven wonen.

Geen ach en wee

Hoe komt het dat de Amersfoortse burgerij geen ach en wee roept over zoveel onbetrokkenheid van politiek en journalistiek bij hun stad?

De laatste aflevering van Rob Lampe’s onvolprezen Straatpraat geeft misschien een deel van het antwoord.

Amersfoorters zijn niet betrokken bij de Amersfoortse politiek. Een van de passanten zei in het filmpje dat hij één keer in actie was gekomen, en dat was voor een veiliger oversteekplaats in zijn buurt. Toen die gerealiseerd was, ebde de belangstelling weer weg.

Het gaat te goed met deze stad. Mensen zijn – op een paar hardline-klagers na - te tevreden.
Iedereen leeft in Amersfoort in de cocon van zijn eigen buurt en kijkt nauwelijks verder dan de grenzen van zijn wijk. Er is geen echt Amersfoortgevoel.

Betaald voetbal

Maar ik wil positief eindigen.

Ik weet geloof ik wel iets om de mensen hier een sterkere betrokkenheid bij Amersfoort te geven. Een betaalde voetbalclub. Er is geen stad van deze grootte die geen voetbalclub in de eredivisie of de eerste divisie heeft spelen. Juichen voor (of vloeken op) FC Amersfoort geeft betrokkenheid.

 Ik weet ook wel iemand die die droom waar kan maken. Hans Vahstal. Hij is indertijd nauw bij de ondergang van SC Amersfoort betrokken geweest. Nu kan hij, met de miljoenen die hij van de stad – van ons – buit gaat maken, dat echec van toen ongedaan maken. 

En hij kan meteen zijn droom van een San Siro-stadion aan de A1 bij Vathorst alsnog waarmaken.

method

Arjeh Kalmann is oud-hoofdredacteur van de Amersfoortse Courant en het Utrechts Nieuwsblad. Hij is mede-oprichter en bestuurslid van de Amersfoortse stichting Regionaal Spitwerk.

(make yourself known using your full name)

comments

Steun de Stadsbron!

U steunt ons met een gift via IDeal al met een bedrag vanaf 2 euro per artikel.

Draag bij!