De rijtjeswoning aan de Bisschopsweg oogt bescheiden, maar blijkt een behoorlijke uitbouw te hebben en een lange achtertuin. Een pijpelaar in het groen. Even daarvoor heeft een lachende Rob Molenkamp (51) de voordeur opengedaan. Hij oogt ontspannen en een tikkeltje opgelucht. Zijn vertrek als SP-raadslid heeft hem tot dusver eigenlijk alleen maar positieve reacties opgeleverd, zegt hij. Behalve van de SP zelf dan natuurlijk, die van 'zetelroof' spreekt. Een kwalificatie die Molenkamp naar het rijk der fabelen verwijst. "Ik heb die zetel niet van de partij gekregen, maar van de gemeente. Zo zit de wet- en regelgeving in Nederland in elkaar. En als ze dat willen veranderen, doen ze dat toch in de Tweede Kamer. Tot die tijd heeft iedereen zich aan de wet te houden, ook de SP."
Een openhartig gesprek met Rob Molenkamp over de oorzaken van zijn vertrek, zijn snoeiharde kritiek op de lokale en landelijke SP en waarom hij verder wil gaan als raadslid voor Natuurlijk Amersfoort. En ten slotte een reactie van SP-fractievoorzitter Marijke Jongerman en ad interim voorzitter Ad Meijer.
Een opvallende verschijning in de gemeenteraadspolitiek verlaat de SP en begint voor zichzelf. 'You're a coloured bird' zei een journalist van het AD ooit tegen Rob Molenkamp. Het karakteriseert hem. Hij is inderdaad anders dan anderen. Hij was de SP-er met het groene hart. Nu gaat hij door als raadslid voor Natuurlijk Amersfoort.
Zijn eerste betrokkenheid met de SP dateert van 21 jaar geleden. Toen woonde Molenkamp nog in het Soesterkwartier. Samen met Wim van Gammeren, Wim Schoonheijm en anderen was hij betrokken bij het oprichten van een SP-afdeling in Amersfoort. Na een verhuizing naar Hooglanderveen en Hoogland en een drukke baan als leraar maatschappijleer, kwam er na drie jaar een voorlopig einde aan zijn SP-lidmaatschap. Molenkamp ging zich vooral bezighouden met Amnesty International.
In 2014 werd Rob Molenkamp raadslid voor de SP in Amersfoort. Drie jaar daarvoor was hij opnieuw SP-lid geworden. Hij werkte anderhalf jaar als wetenschappelijk medewerker op het SP-partijkantoor aan de Snouckaertlaan. "Mijn grote voorbeeld bij de SP was Remy Poppe, de milieudetective. Dat stond me heel erg aan. Iemand die zei 'Ik pik het niet. Ik ga zelf op onderzoek'. Je vastbijten in een thema en de onderste steen boven halen. En SP-er Krista van Velzen die ging zwemmen in Schotland in de buurt van een atoomonderzeeër om te voorkomen dat die kon uitvaren. Dat soort activisme en die ideologie stonden me aan."
Molenkamp heeft vroeger 'bevrijdingstheologie' gestudeerd en noemt zich nog steeds theoloog. "Ik heb veel interesse in mensenrechten, hoe de zaken sociaal geregeld zijn in een land en het opkomen voor de sociaal zwakkeren. Mede door mijn studie ben ik wel atheïst geworden, maar ik ben geen hardvochtig tegenstander van religies. Wel voelde ik me zeer bevrijd toen ik kon zeggen 'Ik geloof gewoon niet'. Als theoloog ziet Molenkamp in de SP ook dingen die aan een kerk of aan religie doen denken. "De heiliging van Jan Marijnissen, die zich als een dictator kon bewegen binnen de partij. Zijn Ja-woord was absoluut. Geen enkele twijfel over." De SP is rechtlijnig? "Zwart-wit. Of je bent loyaal of je staat er buiten en je bent vijand. Ze willen niks meer met je te maken hebben. We gaan jou bestrijden. Dat zie je ook terug als een regiocoördinator niet de moeite neemt me even op te bellen, maar me wel op Facebook de huid loopt vol te schelden."
Molenkamp was een markante SP-er die de partij een ongewoon groen profiel verleende. Medio vorige week nam Rob Molenkamp het besluit op te stappen als SP-raadslid. Omdat hij zijn raadszetel wilde houden, overlegde hij met hoofdgriffier Esther Lans over een soort stappenplan of draaiboek. "De eerste stap was mijn fractievoorzitter Marijke Jongerman donderdag te informeren als mijn direct verantwoordelijke. Zij stelde het SP-bestuur op de hoogte. Daarna heb ik alle raadsleden geïnformeerd en twee uur later een persbericht verstuurd en m'n SP-lidmaatschap opgezegd." Om zijn partij nou Groep Molenkamp te noemen of Lijst Molenkamp, zag hij niet zo zitten. Een vriend kwam met de suggestie 'Natuurlijk Amersfoort'. "Dat vind ik een leuke naam."
Schiet hem dood'
"Ik heb heel steunbetuigingen gekregen van het weekend", vertelt Molenkamp. Mensen die zeggen 'Ik ben blij dat je de stap gezet hebt'. Slapeloze nachten? Nul. Wel grote opluchting."
Waar de meeste reacties die hij krijgt, positief zijn, valt zijn besluit slecht bij de SP. De SP laat kandidaat-raadsleden een verklaring tekenen waarin ze aangeven dat ze hun raadszetel bij vertrek terug zullen geven aan de partij. Maar juridisch heeft deze verklaring geen kracht. De raadzetel is niet het eigendom van de partij, maar gekoppeld aan de persoon. Ook Rob Molenkamp moest zo'n verklaring ondertekenen. "Zo'n verklaring gaat in tegen de wet, is dus niet zo netjes. Wie schaatst hier een scheve schaats?"
Alhoewel Molenkamp niet expliciet spreekt over onenigheid binnen de SP-gemeenteraadsfractie wordt tijdens het gesprek duidelijk dat SP fractievoorzitter Marijke Jongerman dichterbij hem staat dan SP-raadslid Marc Smits. Hij waardeert het dat Jongerman in ieder geval thuis bij hem langs geweest is om over zijn besluit te praten. "Dat was een heel goed gesprek. Maar zij is wel een grote uitzondering op de rest. De houding van de rest is deurtje dicht en alle stellingen op Rob en schiet hem dood."
En ook binnen de SP-raadsfractie was het de afgelopen weken niet meer heel gezellig. Molenkamp beschouwt SP-raadslid Marc Smits als 'zijn grootste vijand' binnen de fractie. "Een hardliner. Hij zit heel hoog in de boom en is lange tijd de rechterhand van Lilian Marijnissen geweest en heeft bij de SP 'het schooltje van dertig' – het kaderschooltje voor intimi - netjes afgerond. De laatste fractievergaderingen waren niet erg prettig."
Molenkamp heeft geen goede woorden over voor het optreden van ad interim SP-voorzitter Ad Meijer. Meijer vergeleek het einde van Molenkamps SP-raadslidmaatschap met het stranden van een huwelijk. Om daaraan toe te voegen "Maar als bij de scheiding zaken worden geroofd die de andere partij toebehoren, in dit geval de zetel, is dat onacceptabel." Meijer belde hem kort nadat hij Marijke Jongerman had verteld over zijn vertrek. "Heel dwingend - alsof ik nog SP-lid zou zijn – zei hij tegen me 'Je gaat wel die zetel aan ons teruggeven, want zo doen we dat binnen de SP'."
Bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen in 2018 kreeg Molenkamp 341 voorkeurstemmen. Bij lange na niet genoeg voor een zetel. "Rob Molenkamp is zonder voorkeursstemmen en dus op de vleugels van de SP gekozen in de gemeenteraad", schrijft Meijer in een persbericht. "Merkwaardig", vindt Molenkamp. "De SP gaat er prat op dat zij niet aan voorkeurstemmen doen. Je mag je ook alleen maar verkiesbaar stellen op het moment dat je ondertekent 'Ik doe niet aan voorkeurstemmen'. Iemand die op plek 3 staat, maar meer voorkeurstemmen heeft dan de nummer 2 mag geen aanspraak maken op die zetel, ook al zegt het staatsrecht dat. De SP is anti-voorkeurstemmen. Het verbaast me dat ze er bij mij nu over beginnen."
"Maar je hebt toch ondertekend dat je de raadszetel teruggeeft als je vertrekt?"
"Dat zou heel goed kunnen. Ik heb een verklaring getekend maar alleen gekeken naar wat er gezegd werd over afdracht en voorkeurstemmen, maar het zou heel goed kunnen dat dat er bij stond. Ik ga er maar vanuit dat dat zo was, omdat zij dat nu zo hard beweren. Maar het is de vraag of dat wettelijk wel mag. Zij zeggen 'Je hebt wel je handtekening gezet'. Maar de SP heeft nooit een zetel ontvangen. De raadsleden krijgen een zetel van de gemeente. En mag je überhaupt mensen dwingen om zoiets te ondertekenen? Het is onwettig om dat te doen.
Ad Meijer belde me op en zei 'Rob, je moet je zetel inleveren'. En ik zei, 'Nee, de wet bepaalt dat dat helemaal niet hoeft'. En toen dreigde hij met 'Dat zullen we dan nog weleens zien'. Ik zei: ",Ik heb een rechtsbijstandverzekering. Ik daag je uit hoor. Als het nodig is dat we daar een rechtszaak van maken, dan moeten we dat maar doen. Ik weet zeker dat ik die gaan winnen en dan is het ook afgelopen met die verklaring, want het mag helemaal niet. Het tekenen daarvan gaat tegen de wet in."
Wat vind je van het argument dat mensen op de partij hebben gestemd en niet op Rob Molenkamp?
"Ik heb die zetel ook echt wel dubbel en dwars verdiend. Als ik nou op de achterbank of kattenbak steeds heb zitten slapen en meegelift ben op de vleugels van de partij, dan zou ik zeggen 'Dan heb je een punt'. Maar ik weet hoe ongelooflijk veel uren arbeid ik erin heb zitten, hoe druk ik ben geweest met het enthousiasmeren van mensen, het langs de deuren gaan, campagnes en debatten voeren. Ik heb de afgelopen vijf jaar het volk vertegenwoordigd en kan terugkijken op een zegereeks aan moties en amendementen. En op de Groenvisie waarvan ik de initiator was en waaraan ik 2,5 jaar heb getrokken. Daar staat wel het labeltje SP bij en dat hebben ze aan mij te danken."
Vluchtelingenstandpunt
Volgens Molenkamp is er sprake van een stapeling van oorzaken voor zijn vertrek bij de SP. Al langere tijd zegt hij problemen te hebben gehad met de top-down benadering binnen de partij. Als wetenschappelijk medewerker hoorde hij op de werkvloer al verhalen over het monddood maken van anderen. Alleen de mening van de partijleiding deed ertoe. "Er zitten mensen aan de top bij de SP, die zitten daar al veertig jaar en die bepalen de strategie en niemand anders. En dan hoef je er niks tegen in te brengen." Molenkamp herinnert zich het enige contact dat hij had met SP-prominent en oud-partijleider Jan Marijnissen. Het ging over campagnemateriaal voor de gemeenteraadsverkiezingen in 2014. Molenkamp had zelf een animatiefilmpje gemaakt. Met een beamer werd het geprojecteerd op het raam, met de speerpunten van de SP. "Iedereen was daar tevreden over, behalve de heer Marijnissen. Hij gaf me een sneer en zei: 'Jij gaat nu dat materiaal van dat raam afhalen, want dat pik ik niet'."
In de strijd om het landelijk voorzitterschap van de SP, stond Rob Molenkamp aan de kant van Sharon Gesthuizen. "Ze wilde openheid, meer democratie. En dan wordt daar out of the blue door de partijleiding een Ron Meyer tegenover gezet." Het is zijn overtuiging dat Sharon Gesthuizen zeker had gewonnen, zonder de interventie van de partijleiding."
Maar waarom blijf je bij zo'n partij als alles in je zich verzet tegen dat hiërarchische?
"Dat is het gevecht tussen loyaliteit en kritiek. Gaandeweg ontdekte ik dat ik een tik op de neus krijg of genegeerd word als ik kritiek uit en dat het partijbelang toch wel doorgaat."
Vooral de laatste maanden werd Molenkamp 'hardhandig' geconfronteerd met de hiërarchische partijstructuur binnen de SP, vertelt hij. De concrete aanleiding voor zijn vertrek was de 'intimiderende manier' waarop hij werd toegesproken door Tweede Kamerleden tijdens twee partijbijeenkomsten op het SP-hoofdkantoor aan de Snouckaertlaan. Dat gebeurde in de aanloop naar de Europese verkiezingen. Navraag bij Marijke Jongerman en Ad Meijer leert dat een van de twee Kamerleden Jasper van Dijk was. De naam van het andere Kamerlid wil Molenkamp niet noemen.
Tijdens de bijeenkomsten werd gesproken over het nieuwe vluchtelingenstandpunt van de SP. De hardere koers van de partij leidt tot interne verdeeldheid. De SP wil dat vluchtelingen vaker in de regio zelf worden opgevangen. "Met het vluchtelingenstandpunt heeft de SP een hele vreemde draai gemaakt, waarin ze de internationale solidariteit verruild hebben voor het VVD–standpunt dat we de vluchtelingen vooral buiten Europa moeten houden", vindt Molenkamp. Voor hem is duidelijk wat daar achter steekt. "Vooral de electorale angst dat anders de stemmers naar de PVV of FvD zouden gaan, maar het is een misvatting dat de SP denkt dat ze alleen maar stemmers hebben die in sociale huurwoningen wonen."
"Ik ben uitgekafferd in het openbaar in een zaaltje door een Tweede Kamerlid. Wij mochten vrij praten. Ik had er goed over nagedacht, ook met andere mensen. Er werd gezegd 'Jullie hebben inspraak, jullie mogen alles zeggen'. Maar zeg je 'Nee', dan krijg je problemen, zeg je 'Ja' dan ben je loyaal. In plaats van dat daar een eerlijk en open debat over ontstond, ging een Tweede Kamerlid mij de les lezen en zeggen. 'Nou moet jij ophouden, want dit is het standpunt en jij weet er helemaal niets van. En jij bent een gevaar voor de partij', zo ongeveer."
Hoe werd daar dan op gereageerd?
"Vanuit de zaal werd er dubbelhartig op gereageerd. Een deel van de zaal zei 'Het was een leuk gesprek', en het andere deel, die mijn standpunt deelde, zei: 'Nou, ik heb al veel meegemaakt, maar dit heb ik nog nooit meegemaakt'. Een week later, kwam een ander Tweede Kamerlid nog eens het vluchtelingenstandpunt uitleggen, maar wel met de opdracht 'Alle schaapjes moeten wel 'Ja' blaten, he." Volgens Molenkamp moest hij het ontgelden en was dat een georkestreerde actie. "Die Rob moet je vooral de kop indrukken, dan heb je de rest mee. En als ik dan wat wilde zeggen, zei hij. 'Je weet er helemaal niks van. Je moet dit boekje lezen. Schaam je dat je er niets van weet en dan toch zo'n mening durven te hebben'."
"Die confrontaties met de Tweede Kamerleden, en plein public, die waren zo hard. Dat ik echt stond na te trillen en dacht 'Is mij dat nou alleen overkomen?' Dat is intimidatie. Op het moment dat ik dat wilde bespreken, zei de partijtop. 'Nee, Rob, dat was toch gewoon een leuk gesprek. Ik heb helemaal niet gezien dat je zo hard werd aangevallen'. Toen dacht ik 'Nou word ik helemaal aan een kant gezet'."
"Je ziet gewoon dat de partijleiding bepaalt wat de uitkomst van gesprekken moet worden. De koers van de partij zit in beton gegoten waarbij de partijleiding zegt 'Dit is de koers. We gaan jullie alleen nog even uitleggen, dat dit het beste is voor jullie'. Een week voor de Europese verkiezingen zei SP Eerste Kamerlid Tiny Cox dat we een heel positieve campagne hadden gevoerd. Terwijl dat Hans Brusselmansfilmpje tenenkrommend was en nooit had mogen plaatsvinden. Toen was het wel een beetje klaar. Het is niet een specifiek ding, maar een opeenstapeling van gebeurtenissen, waarbij je een tik op je neus krijgt en jezelf afvraagt, heb ik hier nog wel zin in?"
Molenkamp vertelt dat de groep binnen de SP die zich verzet tegen het standpunt over vluchtelingen groeit en dat die groep zich ook verzet tegen de partijstructuur. "Die groep heet ook 'De Groep'. De verdeeldheid gaat dwarsdoor de partij heen bij het vluchtelingenstandpunt." Molenkamp denkt dat de grote clash binnen de SP nog gaat komen, maar hij is blij dat hij die niet meer als SP-lid hoeft mee te maken. "Daar wens ik de partij alle sterkte mee. Ik heb er inmiddels afscheid van genomen."
En bij de lokale SP en fractievoorzitter Marijke Jongerman?
"Dat is heel lastig. Ik kan niet voor Marijke Jongerman spreken. Ik weet wel haar standpunt van zeer recent, maar dat is iets wat Marijke zelf het beste kan vertellen. Het is publiek geheim dat Marijke en haar partij niet altijd even makkelijk door een deur gaan. Bij beide bijeenkomsten over de vluchtelingen zat Ad Meijer heel duidelijk op het standpunt van de partijtop, stelt Molenkamp. "Daar heeft hij heel duidelijk te kennen gegeven dat hij het wel een goed standpunt vond."
Opmerkelijk is de grote invloed van het lokale SP-bestuur op de lokale SP-fractie. "De hiërarchie is zo dat het bestuur boven de fractie staat. De fractie krijgt een taak mee. Het bestuur kan de fractie overrulen. Als het bestuur vindt dat de Noordewierweg prioriteit moet krijgen, dan heb je dat uit te voeren als fractie." Molenkamp zegt het nooit een probleem te hebben gevonden zich aan te passen aan het fractiestandpunt. "Behalve dat het betekent dat je soms groen moet opofferen voor wonen. Over Bovenduist was bijvoorbeeld geen discussie. 'Daar komen huizen'. Toen had ik wel zoiets van 'Nou'.., maar ik wist dat ik dan geen enkele kans maakte, want dan ga je in tegen het feit dat we zo'n woningnood hebben. Dat accepteer je dan." Molenkamp heeft ook nooit tegen voorstellen van de SP gestemd.
Loyaliteit vind je belangrijk?
"Ja, maar wat ik daarnaast belangrijk vind, is openheid en kunnen praten over visies en meningsverschillen. Dat die mogen blijven bestaan. Dat je de ruimte hebt om te zeggen, 'Laten we hierover praten en zien hoe iedereen hier in staat' om dan vervolgens te zeggen 'Wat kunnen we hieruit concluderen? Moeten we A of B stemmen?' Dat ontbreekt nogal eens binnen de SP."
Over mijn 'groene voorstellen', heb ik in de fractieoverleggen toch wel wat stevige, zware gesprekken over gehad met Ad Meijer. Mijn groene imago heb ik altijd moeten bevechten. Nu roept de SP in de media. 'We hebben hem altijd voldoende ruimte gegeven voor het groene standpunt'." Hard lachend . "Dat is absoluut niet waar."
Is de SP dan wel een groene partij?
"Even groen als het CDA. Er zullen groene socialisten bijzitten, maar evenveel als er groen christendemocraten of D66ers zijn. Woningbouw en zorg zijn belangrijker."
Tijdens de Provinciale Statenverkiezingen in maart 2019 deed Molenkamp voor de SP nog een gooi naar een zetel in Provinciale Staten. Hij kreeg veel voorkeurstemmen, maar vanwege het slechte resultaat van de SP, viel hij af als nummer 3 op de lijst.
Wat had je gedaan als je wel was gekozen als statenlid?
"Pff. Geen idee. De reden dat ik statenlid wilde worden, is dat de natuurthema's vooral plaatsvinden in de provincie. De inrichting van het boerenland, de westelijke ontsluiting. Maar die aanvaring over die vluchtelingen heeft er echt zo ingehakt."
Stinkend rijk
SP-kandidaat-raadsleden ondertekenen niet alleen een verklaring over voorkeurstemmen, over het teruggeven van de raadzetel, maar ook over de afdracht van 65 procent van hun raadsvergoeding aan de partij. Een Amersfoorts raadslid ontvangt bruto 1932 euro per maand, excl. onkostenvergoeding. "Vroeger was het zo dat de gemeente al het geld overmaakte aan de SP en dat de SP als een soort moeder zakgeld gaf aan haar raadsleden", legt Molenkamp uit. "Maar daarvan heeft de rechter gezegd 'Nee, dat mag niet'. Toen heeft de SP gezegd: 'De raadsleden maken het volledige bedrag over aan de SP en de SP stort dan weer een deel daarvan aan de raadsleden. Daarvan heb ik toen vorig jaar – heel eigenwijs - gezegd dat het besluit van de rechter was, het geld aan het raadslid over te maken, die dan besluit het zelf af te dragen aan de SP. Stilzwijgend hebben ze dat geaccepteerd. Ik denk dat ze dat gedaan hebben omdat ze juridisch geen poot hebben om op te staan." Maar volgens Molenkamp maken de meeste SP-raadsleden hun volledige raadsvergoeding nog steeds over aan de SP die hen dan 35 procent van hun vergoeding uitbetaald." Zelf maakte hij ook 65 procent over aan de partij. "Ik vind het een belachelijk hoog bedrag, maar dit zijn de spelregels." Het geld wordt bijvoorbeeld gebruikt voor scholing en campagnematerialen.
Dat hij nu geen afdracht aan de SP meer hoeft te doen, is voor Molenkamp nooit een reden geweest om zich af te splitsen van de SP. "Dat heeft voor mij nooit een rol gespeeld." Molenkamp heeft van het weekend becijferd wat hij de afgelopen vijf jaar als raadslid heeft overgemaakt aan de SP. "Dat is meer dan 50.000 euro. Dat hebben ze gratis aan mij verdiend. En ik heb anderhalf jaar gewerkt voor wetenschappelijk bureau en ook journalistiek werk gedaan. Dat was gratis bier voor ze. Men verwacht dat dat gekoppeld is aan je loyaliteit. En als zij mensen dan verklaringen laten tekenen die onwettig zijn… De SP is stinkend rijk. En dat voor een socialistische, bijna communistische partij. Dat geeft wel te denken."
Hoornaar
Aan de schutting in Molenkamps tuin hangen twee vogelhuisjes naast elkaar. Een van die vogelhuisjes – zelfgemaakt- is lek en is niet meer in gebruik. Behalve door grote wespen - hoornaars - die in de tuin vliegen. "De hoornaar is een vriendelijke wesp, maar je moet hem niet in het nauw brengen", legt Molenkamp uit. "Dan kan hij flink steken." Tijdens ons gesprek vliegt een hoornaar naar de ingang van het 'lekke' vogelhuisje en gaat naar binnen. Hij zoekt cellulose dat in het hout zit. De hoornaar schrapt het hout weg en gebruikt cellulose om een nieuw nest van te maken. Het lijkt symbolisch voor Molenkamps eigen situatie. Na zijn vertrek uit het 'lekke SP-huis', gaat Molenkamp, als een getergde hoornaar, met Natuurlijk Amersfoort zijn eigen nest bouwen, in een groene omgeving. Ook leuk voor iemand die oorspronkelijk uit Uithoorn komt…
Of hij van Natuurlijk Amersfoort ook voor de langere termijn echt een partij gaat maken, wil Molenkamp de komende maanden bekijken. Aansluiten bij een andere partij is voor hem geen optie. "Ik zie in Amersfoort geen partij waar ik bij zou passen. Voor een groot deel kan ik me vinden in de standpunten van de SP, maar dat kan ik ook in de standpunten van de PvdA, de Partij voor de Dieren, GroenLinks. De verschillen zijn niet zo groot. Ik kijk altijd jaloers naar Die Grünen in Duitsland. Ik blijf links van het speelveld zitten, vooral met sociale thema's."
Molenkamp denkt niet dat het groen in goede handen is bij de bestaande partijen. "De biodiversiteit is aan het aflopen. De stad is in rap tempo aan het verstenen. We staan op plek 192 bij de Groenindex van Wageningen. De buitengebieden zijn wel groen, maar de stad niet. Doen we het niet. Dan zal klimaatverandering een hoge tol gaan eisen in de stad. Dat zit 'm niet alleen in de wateroverlast. Hitte en droogte zal flink toenemen. In een buurt als Kruiskamp waar zo weinig bomen staan, betekent het dat die temperatuur in die woningen zo hard kan oplopen. Oudere mensen en zwakkeren zullen als eerst in het ziekenhuis belanden. Die kosten zijn heel erg hoog. We moeten vergroenen. Ecopolis."
Als raadslid voor Natuurlijk Amersfoort is hij al bezig met zijn eerst motie. Die gaat over de natuur in de spoorwegdriehoek. "Ik wil dat dat beschermd gebied wordt, omdat daar de das woont, maar ook andere diersoorten die beschermd zijn in Nederland." Als zijn leerlingen op het Vathorst College hem er naar vragen tijdens de lessen maatschappijleer zal Molenkamp vertellen over zijn vertrek als SP-raadslid. En als ze vragen of het geen zetelroof is? "Ik zal zeggen dat het geen zetelroof is en dat onze wet voorschrijft dat een persoon een zetel krijgt en niet een partij en dat het maar goed is ook, want dat waarborgt de democratie."
Reacties van SP-fractievoorzitter Marijke Jongerman en ad interim SP-voorzitter Ad Meijer
SP-fractievoorzitter Marijke Jongerman zegt behoorlijk verrast te zijn als zij donderdagmiddag het nieuws hoort uit de mond van Rob Molenkamp. "Ik had geen signalen en wist niet dat hij dit van plan was." Ze zegt er een 'dubbel gevoel' aan over te hebben gehouden. "Het overviel me. Het hakt er wel in. Voor mijn gevoel laat hij de SP in de steek. Ik heb hem altijd vertrouwd, maar het voelt alsof dat vertrouwen beschaamd is." Dat Molenkamp zijn raadzetel niet teruggeeft aan de SP is tegen het zere been van Jongerman. "Daar zit ook een morele kant aan. Rob heeft 341 voorkeurstemmen gehad. Bij lange na niet genoeg voor een zetel. Mensen dachten dat ze op de partij stemden. Hun stem gaat nu verloren omdat Rob voor zichzelf kiest." Op Twitter gaat Jongerman nog een stukje verder en beschuldigt haar voormalig fractiegenoot ervan dat hij het om 'zijn eigen portemonnee' doet. "Zetel inleveren: - 480 euro per maand. Zetel meenemen: 900 euro per maand er bij bovenop die 480 euro per maand (zo'n 1380 euro per maand in totaal). Dat nog zo'n 3 jaar lang, tel maar op."
Jongerman erkent overigens dat Molenkamp de wet aan zijn kant heeft staan door de raadszetel niet terug te geven. Ze voorziet dat met het vertrek van Molenkamp het groene profiel van de SP minder zal worden. Andere onderdelen van zijn portefeuille als wonen en zorg moeten herverdeeld worden. Op de kritiek van Molenkamp op de SP en op het vluchtelingenstandpunt wil Jongerman niet ingaan. "Daar laat ik me niet over uit." Ze weet wel dat Molenkamp problemen had met de manier waarop hij tijdens vergaderingen werd toegesproken door Tweede Kamerlid Jasper van Dijk. "Dat was me wel bekend." Ze gaat ervan uit dat daar binnen de SP nog een flinke discussie over gevoerd gaat worden over dit onderwerp. "Voor een deel begrijp ik het. Dat hij een probleem heeft met de landelijke SP dat begrijp ik. Maar als hij zegt dat hij bij de SP geen kans had om een groene agenda uit te voeren is dat onzin. "Wij hebben hem alle ruimte daarvoor gegeven."
Jongerman wijst ook nog op de Provinciale Statenverkiezingen die in maart werden gehouden en waar Rob Molenkamp op de derde plek stond. Uiteindelijk kreeg de SP twee zetels, maar mocht een van de SP-statenleden opstappen, is Molenkamp straks de eerste die deze zetel moet worden aangeboden. "Onze statenfractie zit vast."
'Geen intimidatie'
In een reactie zegt SP ad interim voorzitter Ad Meijer dat Molenkamp zijn zetel moet teruggeven aan de SP. Hij wijst erop dat Rob Molenkamp zelf een verklaring heeft getekend waarin hij aangeeft zijn raadzetel terug te geven aan de partij als hij opstapt. "Iemand tekent ergens voor en dat betekent dat je in de politiek je afspraken moet nakomen. Hij moet zich eraan houden. Wij zullen conform onze statutaire regelementen de algemene ledenvergadering vragen hem verzoeken z'n zetel terug te geven." Of er nog andere juridische maatregelen zijn, mocht Molenkamp geen gehoor geven aan dit verzoek, zegt Meijer niet te weten. "Ik heb het nog niet juridisch laten uitzoeken."
Meijer herkent zich niet in de top-down benadering bij de SP waar Rob Molenkamp niet mee tegen kon. "De SP is een partij met een uitzonderlijke vorm van democratie. En voor iemand die er niet tegenkon, heeft hij het wel heel lang volgehouden bij de SP. Hij is lang lid geweest."
Dat Molenkamp zich geïntimideerd voelde door Tweede Kamerlid Jasper van Dijk daar kan Meijer zich niets bij voorstellen. Zelf was hij ook aanwezig tijdens de bijeenkomsten voor de Europese verkiezingen. "Ik kan me niet voorstellen dat hij z'n zegje niet heeft kunnen doen. Er is gewoon een pittige discussie gevoerd." Meijer vond niet dat er sprake was van intimidatie. "Rob was zelf ook heel stellig."